13-11-2015 05:03
Dron jako środek trwały podlegający amortyzacji
Technika idzie naprzód, a wraz z nią wiele gałęzi prawa musi nieustannie się rozwijać, by nadążyć za rzeczywistością. Jednym z przykładów jest wykorzystanie w działalności firmy coraz bardziej popularnych dronów. Czy można je amortyzować jak inne środki trwałe?
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 (np. wydatki na nabycie gruntów, czy straty powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności ).
Jeśli podatnik (właściciel drona) rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej w danym roku podatkowym, np. w 2015r., będzie mógł dokonać odpisów amortyzacyjnych do wysokości limitu jednorazowej amortyzacji tj. do 50 tyś euro.
Zatem jeśli przedsiębiorca wykorzystuje w swojej firmie różnego rodzaju sprzęty, maszyny lub inne składniki majątku i wprowadza je do ewidencji środków trwałych – powinien dokonać amortyzacji środka trwałego. Wydatek, jaki poczynił na nabycie, nie może zostać zaliczony bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodu. Dlatego podstawą ujęcia w kosztach uzyskania przychodu będą właśnie odpisy amortyzacyjne, których dokonuje się od wartości początkowej składnika majątku.
Można skorzystać z kilku metod amortyzacji środka trwałego, które dokładnie opisują ustawy o podatku dochodowym. Należy również pamiętać, że okres amortyzacji rozpoczyna się od pierwszego miesiąca następującego po wprowadzeniu danego składnika majątku do ewidencji środków trwałych, a kończy się w miesiącu, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową, ale również np. w chwili zbycia środka trwałego, bowiem amortyzacja środka trwałego może zostać przerwana z powodu postawienia środka trwałego w stan likwidacji, zbycia lub stwierdzenia jego niedoboru (tj. np. kradzież).
Zasady prowadzenia amortyzacji środka trwałego zostały opisane w art. 22a-22o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Można wśród nich wyróżnić trzy metody ustalania wysokości odpisów: amortyzacja liniowa, degresywna i jednorazowa.
Zgodnie z treścią art. 22a ust. 1 u.p.d.o.f. amortyzacji podlegają stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
maszyny, urządzenia i środki transportu,
inne przedmioty
– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu.
Ponadto amortyzacji podlegają również, niezależnie od przewidywanego okresu używania:
przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych,
budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie,
składniki majątku, wymienione w ust. 1, niestanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy leasingu, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami tych składników – jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający,
tabor transportu morskiego w budowie (PKWiU 30.11).
Natomiast nie podlegają amortyzacji:
grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów,
budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami lub lokale mieszkalne, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy, jeżeli podatnik nie podejmie decyzji o ich amortyzowaniu,
dzieła sztuki i eksponaty muzealne,
wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w inny sposób niż określony w art. 22b ust. 2 pkt 1 (tj. kupno, czy przyjęcie do odpłatnego korzystania, gdzie odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający ),
składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tę działalność.
Zgodnie z treścią art. 22b amortyzacji podlegają nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:
spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
licencje,
prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.),
wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)
– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.
Amortyzacji podlegają również, niezależnie od przewidywanego okresu używania:
wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w wyniku nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze:
kupna,
przyjęcia do odpłatnego korzystania, a odpisów amortyzacyjnych, zgodnie z przepisami rozdziału 4a, dokonuje korzystający,
koszty prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym, który może być wykorzystany na potrzeby działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:
produkt lub technologia wytwarzania są ściśle ustalone, a dotyczące ich koszty prac rozwojowych wiarygodnie określone, oraz
techniczna przydatność produktu lub technologii została przez podatnika odpowiednio udokumentowana i na tej podstawie podatnik podjął decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii, oraz
z dokumentacji dotyczącej prac rozwojowych wynika, że koszty prac rozwojowych zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży tych produktów lub zastosowania technologii,
składniki majątku, wymienione w ust. 1, niestanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą na podstawie umowy leasingu, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami albo uprawnionymi do korzystania z tych wartości – jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający
Podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa powyżej (art. 22a i 22b), których wartość początkowa nie przekracza 3.500 zł. Wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.
Wracając do tytułowego drona, aby podjąć działania w kierunku jego amortyzacji, należy ustalić do jakiej kategorii środków trwałych przypisać ów zakup, a w konsekwencji ustalić właściwą stawkę amortyzacji na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (załącznik). W tym celu należy zapoznać się z Klasyfikacją Środków Trwałych KŚT, a konkretniej Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2010r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (Dz. U. z 2010r., Nr 242, poz. 1622).
Klasyfikacja Środków Trwałych (KŚT) jest usystematyzowanym zbiorem obiektów majątku trwałego służącym m.in. do celów ewidencyjnych, ustalaniu stawek odpisów amortyzacyjnych oraz badań statystycznych.
W KŚT za podstawową jednostkę ewidencji przyjmuje się pojedynczy element majątku trwałego spełniający określone funkcje w procesie wytwarzania wyrobów i świadczenia usług. Może być nim budynek, maszyna, pojazd mechaniczny itp. Jedynie w nielicznych przypadkach dopuszcza się w ewidencji przyjęcie za pojedynczy obiekt – obiektu zbiorczego, którym może być zespół przewodów rurociągowych lub zespół latarni jednego typu użytkowanych na terenie zakładu, ulicy, osiedla, zespoły komputerowe itp.
Klasyfikacja wyodrębnia na pierwszym szczeblu podziału klasyfikacyjnego 10 następujących jednocyfrowych grup środków trwałych:
0 - grunty
1 - budynki i lokale oraz spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego i spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego
2 - obiekty inżynierii lądowej i wodnej
3 - kotły i maszyny energetyczne
4 - maszyny, urządzenia i aparaty ogólnego zastosowania
5 - maszyny, urządzenia i aparaty specjalistyczne
6 - urządzenia techniczne
7 - środki transportu
8 - narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie, gdzie indziej niesklasyfikowane
9 - inwentarz żywy
Wyżej wymienione grupy środków trwałych dzielą się na drugim szczeblu podziału klasyfikacyjnego na podgrupy, którym nadane zostały symbole dwucyfrowe. Wprowadzono też trzeci szczebel podziału klasyfikacyjnego środków trwałych, którym nadano symbole trzycyfrowe.
W naszym przypadku interesujące są takie kategorie jak urządzenia techniczne, urządzenia specjalistyczne, czy środki transportu. Gdzie należy przyporządkować drona z kamerą? Specjaliści z Vademecum Głównego Księgowego zaproponowali KŚT 781 uznając, że dron to śmigłowiec. W kategorii środków transportu możemy znaleźć jeszcze: samoloty, balony, szybowce i stosunkowo ogólną podkategorię „pozostałe środki transportu”. Konsekwencją klasyfikacji drona do kategorii śmigłowców jest 14 % stawka amortyzacji, zgodnie z pkt 07 załącznika nr 1 „Wykaz rocznych stawek amortyzacyjnych” do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Warto również zaznaczyć, że w tym przypadku istnieje możliwość dokonania jednorazowej amortyzacji. Zgodnie bowiem z treścią art. 22k u.p.d.o.f. „podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.”
Z powyższego wynika, że jeśli podatnik (właściciel drona) rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej w danym roku podatkowym, np. w 2015r., będzie mógł dokonać odpisów amortyzacyjnych do wysokości limitu jednorazowej amortyzacji tj. do 50 tyś euro. Ponadto warto dodać, że z jednorazowej amortyzacji mogą także skorzystać tzw. mali podatnicy, czyli przedsiębiorcy których przychody ze sprzedaży brutto nie przekroczyły w poprzednim roku podatkowym równowartości w złotych 1 200 000 euro.
Źródło: podatki.egospodarka.pl
Technika idzie naprzód, a wraz z nią wiele gałęzi prawa musi nieustannie się rozwijać, by nadążyć za rzeczywistością. Jednym z przykładów jest wykorzystanie w działalności firmy coraz bardziej popularnych dronów. Czy można je amortyzować jak inne środki trwałe?
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 (np. wydatki na nabycie gruntów, czy straty powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności ).
Jeśli podatnik (właściciel drona) rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej w danym roku podatkowym, np. w 2015r., będzie mógł dokonać odpisów amortyzacyjnych do wysokości limitu jednorazowej amortyzacji tj. do 50 tyś euro.
Zatem jeśli przedsiębiorca wykorzystuje w swojej firmie różnego rodzaju sprzęty, maszyny lub inne składniki majątku i wprowadza je do ewidencji środków trwałych – powinien dokonać amortyzacji środka trwałego. Wydatek, jaki poczynił na nabycie, nie może zostać zaliczony bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodu. Dlatego podstawą ujęcia w kosztach uzyskania przychodu będą właśnie odpisy amortyzacyjne, których dokonuje się od wartości początkowej składnika majątku.
Można skorzystać z kilku metod amortyzacji środka trwałego, które dokładnie opisują ustawy o podatku dochodowym. Należy również pamiętać, że okres amortyzacji rozpoczyna się od pierwszego miesiąca następującego po wprowadzeniu danego składnika majątku do ewidencji środków trwałych, a kończy się w miesiącu, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową, ale również np. w chwili zbycia środka trwałego, bowiem amortyzacja środka trwałego może zostać przerwana z powodu postawienia środka trwałego w stan likwidacji, zbycia lub stwierdzenia jego niedoboru (tj. np. kradzież).
Zasady prowadzenia amortyzacji środka trwałego zostały opisane w art. 22a-22o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Można wśród nich wyróżnić trzy metody ustalania wysokości odpisów: amortyzacja liniowa, degresywna i jednorazowa.
Zgodnie z treścią art. 22a ust. 1 u.p.d.o.f. amortyzacji podlegają stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
maszyny, urządzenia i środki transportu,
inne przedmioty
– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu.
Ponadto amortyzacji podlegają również, niezależnie od przewidywanego okresu używania:
przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych,
budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie,
składniki majątku, wymienione w ust. 1, niestanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy leasingu, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami tych składników – jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający,
tabor transportu morskiego w budowie (PKWiU 30.11).
Natomiast nie podlegają amortyzacji:
grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów,
budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami lub lokale mieszkalne, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy, jeżeli podatnik nie podejmie decyzji o ich amortyzowaniu,
dzieła sztuki i eksponaty muzealne,
wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w inny sposób niż określony w art. 22b ust. 2 pkt 1 (tj. kupno, czy przyjęcie do odpłatnego korzystania, gdzie odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający ),
składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tę działalność.
Zgodnie z treścią art. 22b amortyzacji podlegają nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:
spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
licencje,
prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.),
wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)
– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.
Amortyzacji podlegają również, niezależnie od przewidywanego okresu używania:
wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w wyniku nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze:
kupna,
przyjęcia do odpłatnego korzystania, a odpisów amortyzacyjnych, zgodnie z przepisami rozdziału 4a, dokonuje korzystający,
koszty prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym, który może być wykorzystany na potrzeby działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:
produkt lub technologia wytwarzania są ściśle ustalone, a dotyczące ich koszty prac rozwojowych wiarygodnie określone, oraz
techniczna przydatność produktu lub technologii została przez podatnika odpowiednio udokumentowana i na tej podstawie podatnik podjął decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii, oraz
z dokumentacji dotyczącej prac rozwojowych wynika, że koszty prac rozwojowych zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży tych produktów lub zastosowania technologii,
składniki majątku, wymienione w ust. 1, niestanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą na podstawie umowy leasingu, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami albo uprawnionymi do korzystania z tych wartości – jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający
Podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa powyżej (art. 22a i 22b), których wartość początkowa nie przekracza 3.500 zł. Wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.
Wracając do tytułowego drona, aby podjąć działania w kierunku jego amortyzacji, należy ustalić do jakiej kategorii środków trwałych przypisać ów zakup, a w konsekwencji ustalić właściwą stawkę amortyzacji na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (załącznik). W tym celu należy zapoznać się z Klasyfikacją Środków Trwałych KŚT, a konkretniej Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2010r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (Dz. U. z 2010r., Nr 242, poz. 1622).
Klasyfikacja Środków Trwałych (KŚT) jest usystematyzowanym zbiorem obiektów majątku trwałego służącym m.in. do celów ewidencyjnych, ustalaniu stawek odpisów amortyzacyjnych oraz badań statystycznych.
W KŚT za podstawową jednostkę ewidencji przyjmuje się pojedynczy element majątku trwałego spełniający określone funkcje w procesie wytwarzania wyrobów i świadczenia usług. Może być nim budynek, maszyna, pojazd mechaniczny itp. Jedynie w nielicznych przypadkach dopuszcza się w ewidencji przyjęcie za pojedynczy obiekt – obiektu zbiorczego, którym może być zespół przewodów rurociągowych lub zespół latarni jednego typu użytkowanych na terenie zakładu, ulicy, osiedla, zespoły komputerowe itp.
Klasyfikacja wyodrębnia na pierwszym szczeblu podziału klasyfikacyjnego 10 następujących jednocyfrowych grup środków trwałych:
0 - grunty
1 - budynki i lokale oraz spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego i spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego
2 - obiekty inżynierii lądowej i wodnej
3 - kotły i maszyny energetyczne
4 - maszyny, urządzenia i aparaty ogólnego zastosowania
5 - maszyny, urządzenia i aparaty specjalistyczne
6 - urządzenia techniczne
7 - środki transportu
8 - narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie, gdzie indziej niesklasyfikowane
9 - inwentarz żywy
Wyżej wymienione grupy środków trwałych dzielą się na drugim szczeblu podziału klasyfikacyjnego na podgrupy, którym nadane zostały symbole dwucyfrowe. Wprowadzono też trzeci szczebel podziału klasyfikacyjnego środków trwałych, którym nadano symbole trzycyfrowe.
W naszym przypadku interesujące są takie kategorie jak urządzenia techniczne, urządzenia specjalistyczne, czy środki transportu. Gdzie należy przyporządkować drona z kamerą? Specjaliści z Vademecum Głównego Księgowego zaproponowali KŚT 781 uznając, że dron to śmigłowiec. W kategorii środków transportu możemy znaleźć jeszcze: samoloty, balony, szybowce i stosunkowo ogólną podkategorię „pozostałe środki transportu”. Konsekwencją klasyfikacji drona do kategorii śmigłowców jest 14 % stawka amortyzacji, zgodnie z pkt 07 załącznika nr 1 „Wykaz rocznych stawek amortyzacyjnych” do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Warto również zaznaczyć, że w tym przypadku istnieje możliwość dokonania jednorazowej amortyzacji. Zgodnie bowiem z treścią art. 22k u.p.d.o.f. „podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.”
Z powyższego wynika, że jeśli podatnik (właściciel drona) rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej w danym roku podatkowym, np. w 2015r., będzie mógł dokonać odpisów amortyzacyjnych do wysokości limitu jednorazowej amortyzacji tj. do 50 tyś euro. Ponadto warto dodać, że z jednorazowej amortyzacji mogą także skorzystać tzw. mali podatnicy, czyli przedsiębiorcy których przychody ze sprzedaży brutto nie przekroczyły w poprzednim roku podatkowym równowartości w złotych 1 200 000 euro.
Źródło: podatki.egospodarka.pl